капры́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. капры́с капры́сы
Р. капры́са капры́саў
Д. капры́су капры́сам
В. капры́с капры́сы
Т. капры́сам капры́самі
М. капры́се капры́сах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Капрыс, гл. Капрычыо

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

капры́с

(фр. саргісе)

тое, што і капрычыо.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

caprice

[kəˈpri:s]

n.

1) капры́с, капры́з -у m., пры́хамаць f.

2) зьме́нлівасьць f.

3) капры́чыё, n, indecl. (музы́чны тво́р)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)