капро́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. капро́н
Р. капро́ну
Д. капро́ну
В. капро́н
Т. капро́нам
М. капро́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

капро́н, -у, м.

Штучнае валакно высокай трываласці, а таксама тканіна з гэтага валакна.

|| прым. капро́навы, -ая, -ае.

Капронавыя панчохі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

капро́н, -ну м. капро́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капро́н капро́н, -ну м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капро́н, ‑у, м.

Штучнае валакно высокай трываласці з сінтэтычнай поліаміднай смалы. // Тканіна з гэтага валакна. // Разм. Панчохі з капронавага валакна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капро́н

т. 8, с. 29

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

капро́н м хім Polyamíd n -(e)s, -e, Polyamídfaser f -, -n, Zéllwolle f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

капро́н

(рус. капрон, ад лац. capra = каза)

штучнае валакно высокай трываласці з сінтэтычнай поліаміднай смалы, а таксама тканіна з гэтага валакна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Капро́н ’штучнае валакно з сінтэтычнай смалы капралактаму’ (ТСБМ), у склад якога ўваходзіць капронавая кіслата, якая была так названа паводле лац. назвы ’казы’ — capra (невялікая колькасць кіслаты маецца ў казіным малацэ) (Шанскі, 2 (К), 58; ЕСУМ, 2, 376).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дэдэро́н, ‑у, м.

Штучнае валакно, падобнае на капрон. // Тканіна з гэтага валакна.

[Ням. Dederon — ад скарачэння DDR (ГДР).]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)