капані́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. капані́р капані́ры
Р. капані́ра капані́раў
Д. капані́ру капані́рам
В. капані́р капані́ры
Т. капані́рам капані́рамі
М. капані́ры капані́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

капані́р м., спец. капони́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капані́р

т. 8, с. 20

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

капані́р

(фр. caponnière)

фартыфікацыйнае збудаванне, з якога можна весці флангавы фланговы або косапрыцэльны агонь у двух процілеглых напрамках.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

капони́р спец. капані́р, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)