капа́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. капа́л
Р. капа́лу
Д. капа́лу
В. капа́л
Т. капа́лам
М. капа́ле

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

капа́л, -у, м. (спец.).

Цвёрдая выкапнёвая смала расліннага паходжання, якая выкарыстоўвалася для прыгатавання лакаў.

|| прым. капа́лавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

капа́л, -лу м., спец. копа́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капа́л, ‑у, м.

Цвёрдая выкапнёвая смала расліннага паходжання, лепшыя сарты якой ідуць на прыгатаванне лакаў, а горшыя — лінолеуму.

[Ісп. copal.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капа́л

(ісп. copal)

цвёрдая выкапнёвая смала расліннага паходжання, якая выкарыстоўваецца для прыгатавання лакаў, лінолеуму і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

копа́л спец. капа́л, -лу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гумікапа́л

(ад лац. gummi = камедзь + капал)

смала, якая выкарыстоўваецца для вырабу лакаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)