капа́л, ‑у, м.

Цвёрдая выкапнёвая смала расліннага паходжання, лепшыя сарты якой ідуць на прыгатаванне лакаў, а горшыя — лінолеуму.

[Ісп. copal.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)