канцыля́рскі, -ая, -ае.

1. гл. канцылярыя.

2. Сухі, невыразны, насычаны словамі, характэрнымі для мовы дзелавых папер.

К. стыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канцыля́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канцыля́рскі канцыля́рская канцыля́рскае канцыля́рскія
Р. канцыля́рскага канцыля́рскай
канцыля́рскае		 канцыля́рскага канцыля́рскіх
Д. канцыля́рскаму канцыля́рскай канцыля́рскаму канцыля́рскім
В. канцыля́рскі (неадуш.)
канцыля́рскага (адуш.)		 канцыля́рскую канцыля́рскае канцыля́рскія (неадуш.)
канцыля́рскіх (адуш.)
Т. канцыля́рскім канцыля́рскай
канцыля́рскаю		 канцыля́рскім канцыля́рскімі
М. канцыля́рскім канцыля́рскай канцыля́рскім канцыля́рскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

канцыля́рскі канцеля́рский;

○ к. по́чырк — канцеля́рский по́черк

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канцыля́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да канцылярыі, належыць ёй. Канцылярскія справы. Канцылярскі работнік. Канцылярскія тавары. // Характэрны, уласцівы канцылярыі. Канцылярская валакіта. // Сухі, невыразны, насычаны словамі, характэрнымі для мовы дзедавых папер (пра стыль, мову). Канцылярскі стыль.

•••

Канцылярскі почырк гл. почырк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канцыля́рскі Kanzléi-; Büro-;

канцыля́рскія тава́ры Bürówaren pl, Schréibwaren pl;

канцыля́рская мо́ва Beámtensprache f -, Ámtssprache f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

канцыля́рыя, -і, мн. -і, -рый, ж.

Аддзел установы, заняты справаводствам, а таксама памяшканне гэтага аддзела.

◊

Нябесная канцылярыя (разм., жарт.) — пра сілы, якія быццам бы кіруюць надвор’ем.

|| прым. канцыля́рскі, -ая, -ае.

К. работнік.

Канцылярскія справы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канцеля́рский канцыля́рскі;

канцеля́рский по́черк канцыля́рскі по́чырк;

канцеля́рский язы́к канцыля́рская мо́ва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пі́сар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Канцылярскі служачы, які займаецца перапіскай, складаннем і рэгістрацыяй канцылярскіх папер.

Вопытны п.

Ротны п.

|| прым. пі́сарскі, -ая, -ае.

П. почырк.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клей, ‑ю, м.

Ліпкае рэчыва, якое скарыстоўваюць для трывалага змацавання (склейвання) чаго‑н. Канцылярскі клей. Сталярскі клей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

white-collar

[,hwaɪtˈkɑ:lər]

adj.

канцыля́рскі, канто́рскі, белакашу́льны

white-collar worker — службо́вец -ўца m., канцыля́рскі працаўні́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)