канцо́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. канцо́на канцо́ны
Р. канцо́ны канцо́н
Д. канцо́не канцо́нам
В. канцо́ну канцо́ны
Т. канцо́най
канцо́наю
канцо́намі
М. канцо́не канцо́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

канцо́на ж., муз., лит. канцо́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канцо́на муз., лит. канцо́на, -ны ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канцо́на, ‑ы, ж.

1. Род лірычнага верша ў італьянскай і старафранцузскай паэзіі сярэдніх вякоў і эпохі Адраджэння.

2. Лірычная песня, якая па гучанню набліжаецца да італьянскай народнай песні.

[Іт. canzone.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канцо́на

т. 8, с. 12

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

канцо́на

(іт. cancone)

1) род лірычнага верша ў італьянскай і старафранцузскай паэзіі сярэдніх вякоў;

2) свецкая шматгалосая песня эпохі Адраджэння, блізкая простым складам да народнай;

3) вакальная або інструментальная п’еса з напеўнай мелодыяй.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

канцане́та, ‑ы, ДМ ‑неце, ж.

Невялікая канцона.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канцане́та

(іт. canzonetta = песенька)

невялікая канцона 3.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ГАРСІЛА́СА ДЭ ЛА ВЭ́ГА

(Garcilaso de la Vega; 6.2.1503, г. Таледа, Іспанія — 14.10.1536),

іспанскі паэт, буйнейшы прадстаўнік ранняга ісп. Адраджэння. Быў дыпламатам пры двары Карла V, удзельнічаў у ваен. паходах, доўгі час жыў у Неапалі. Рэфармаваў ісп. верш, шырока ўводзіў італьян. памеры і цвёрдыя страфічныя формы (актава, санет, канцона). У лепшых сваіх творах — санетах і эклогах — апяваў прыгажосць свету і чалавечых пачуццяў (выд. ў 1543).

Тв.:

Рус. пер. [Стихи);

Сонеты // Поэзия испанского возрождения. М., 1990.

Г.В.Сініла.

т. 5, с. 70

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)