кану́рка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кану́рка |
кану́ркі |
| Р. |
кану́ркі |
кану́рак |
| Д. |
кану́рцы |
кану́ркам |
| В. |
кану́рку |
кану́ркі |
| Т. |
кану́ркай кану́ркаю |
кану́ркамі |
| М. |
кану́рцы |
кану́рках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
crib
[krɪb]
1.
n.
1) дзіця́чы ло́жачак
2) жо́лаб -а m.; сто́йла n.
3) драўля́нае ўмацава́ньне ў ша́хце
4) informal плягія́т -у m.
5) informal шпарга́лка f. (шко́ьная)
6) informal мала́я ха́тка, кану́рка f.
7) сьві́ран -на m., скры́ня f.; засе́к -у m.
2.
v.
1) рабі́ць умацава́ньне (у ша́хце)
2) informal сьпі́сваць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)