кану́рка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| кану́рка | кану́ркі | |
| кану́ркі | кану́рак | |
| кану́рцы | кану́ркам | |
| кану́рку | кану́ркі | |
| кану́ркай кану́ркаю |
кану́ркамі | |
| кану́рцы | кану́рках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)