канана́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -на́д, ж.

Працяглая моцная стральба з вялікай колькасці гармат.

Грукат кананады.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канана́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. канана́да канана́ды
Р. канана́ды канана́д
Д. канана́дзе канана́дам
В. канана́ду канана́ды
Т. канана́дай
канана́даю		 канана́дамі
М. канана́дзе канана́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

канана́да ж. канона́да

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канана́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Частая і моцная стрэльба з вялікай колькасці гармат. На ўсходзе грымела кананада. І неўзабаве Савецкая Армія вызваліла людзей ад немінучай смерці. Асіпенка.

[Фр. canonnade.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кананада

т. 7, с. 569

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

канана́да ж Kanonáde f -, -n, Kanónendonner m -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

канана́да

(фр. canonnade)

моцная бесперапынная стральба з многіх гармат.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

канона́да канана́да, -ды ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Kanónendonner

m -s канана́да

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kanonada

ж. кананада

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)