ка́мбала, -ы, ж.

Прамысловая марская рыба са сплюснутым целам з вачамі на адным баку.

|| прым. ка́мбалавы, -ая, -ае.

Сямейства камбалавых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́мбала

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ка́мбала
Р. ка́мбалы
Д. ка́мбале
В. ка́мбалу
Т. ка́мбалай
ка́мбалаю
М. ка́мбале

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ка́мбала ж., зоол. ка́мбала

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́мбала зоол. ка́мбала, -лы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́мбала, ‑ы, ж.

Прамысловая марская рыба сямейства камбалавых са сплюснутым целам і вачамі на адным баку.

[Фінск. campela.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́мбала ж заал (рыба) Flúnder f -, -n, Schólle f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ка́мбала

(рус. камбала, ад фін. kampala)

прамысловая марская рыба сям. камбалавых са сплюснутым целам і вачамі на адным баку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Ка́мбала ’марская рыба з сямейства Pleuronectidae’ (ТСБМ), чачэр., камбала́ ’блізарукі чалавек’ (Мат. Гом.). З рус. ка́мбала, якое запазычана з фін. kampala, kampela, kampelo ’тс’ у канцы XVII ст. (Фасмер, 2, 173). Параўн. таксама рус. курск., смал. ка́мбал ’аднавокі, касавокі чалавек’, пск., кубан. ка́мбала́ ’тс’, смал. ’блізарукі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

flatfish [ˈflætfɪʃ] n. zool. ка́мбала

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

шчэ́лепы, ‑аў; адз. няма.

Жабры. Шчэлепамі разбітымі пакутліва кратае камбала бездапаможна пляскатая. Барадулін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)