камба́йн

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. камба́йн камба́йны
Р. камба́йна камба́йнаў
Д. камба́йну камба́йнам
В. камба́йн камба́йны
Т. камба́йнам камба́йнамі
М. камба́йне камба́йнах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

камба́йн, -а, мн. -ы, -аў, м.

Перасовачная або самаходная машына, якая адначасова выконвае работу некалькіх машын або механізмаў.

Збожжаўборачны к.

Горны к.

|| прым. камба́йнавы, -ая, -ае.

К. агрэгат.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

камба́йн м. комба́йн

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

камба́йн, ‑а, м.

Складаная машына, якая адначасова выконвае работу некалькіх машын або механізмаў. Збожжаўборачны камбайн. Сіласаўборачны камбайн. Горны камбайн. Самаходны камбайн. Тэкстыльны камбайн замяняе прадзільную, круцільную і сушыльную машыну. □ Цапы на сяле заглушыўшы, Бушуе камбайн-малатарня. Купала.

[Англ. combine.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камбайн

т. 7, с. 505

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

камба́йн м тэх Kombine, Combine [-´baĭn] f -, -s; с.-г. Mähdrescher m -s, -;

бульбаўбо́рачны камба́йн Kartóffelkombine f;

самахо́дны камба́йн sélbstfahrender Mähdrescher;

ву́гальны камба́йн Kóhlenkombine f;

го́рны камба́йн Grúbenkombine f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

камба́йн

(англ. combine)

складаная машына, якая адначасова выконвае некалькі розных аперацый (напр. збожжаўборачны к., горны к.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Камба́йн ’складаная машына, якая адначасова выконвае работу некалькіх механізмаў’ (ТСБМ), камба́й, канба́йн, комба́йн, кынба́й ’тс’ (Сцяшк.; Яшк. З жыцця; Сл. паўн.-зах.), камба́ер ’камбайнер’ (Сцяшк.). Запазычана праз рус. мову з англ. combine ’аб’ядноўваць, камбінаваць, спалучаць’ (< лац. combīnō ’злучаю дзве рэчы’) у 30‑х гадах XX ст. (Шанскі, 2 (К), 224).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

збожжаўборачны камбайн

т. 7, с. 28

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кормаўбо́рачны камба́йн

т. 8, с. 420

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)