калігра́фія, -і, ж.

Майстэрства пісаць прыгожа і разборліва.

|| прым. каліграфі́чны, -ая, -ае.

К. почырк.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

калігра́фія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. калігра́фія
Р. калігра́фіі
Д. калігра́фіі
В. калігра́фію
Т. калігра́фіяй
калігра́фіяю
М. калігра́фіі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

калігра́фія ж. каллигра́фия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

калігра́фія, ‑і, ж.

Майстэрства пісаць разборліва, роўным, прыгожым почыркам. Почырк у яго [вучня] добры, роўны, хоць ніякіх вал[ася]ных ліній няма, што з пункту гледжання каліграфіі — найгоршая загана. Ермаловіч. Віцька паспешна і не вельмі зважаючы на каліграфію і чыстату, выконваў пісьмовыя заданні. Васілевіч.

[Грэч. kalligraphia — прыгожы почырк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каліграфія

т. 7, с. 464

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

калігра́фія ж. Kalligraphíe f -; Schönschreiben n -s; Schönschreibkunst f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

калігра́фія

(гр. kalligraphia, ад kalos = прыгожы + grapho = пішу)

майстэрства пісаць роўным прыгожым почыркам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

каллигра́фия калігра́фія, -фіі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

calligraphy [kəˈlɪgrəfi] n.

1. калігра́фія

2. прыго́жы по́чырк

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

kaligrafia

ж. каліграфія, прыгожапіс

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)