калыха́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Песня, якую спяваюць, калышучы дзіця.

Матуліна к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

калыха́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. калыха́нка калыха́нкі
Р. калыха́нкі калыха́нак
Д. калыха́нцы калыха́нкам
В. калыха́нку калыха́нкі
Т. калыха́нкай
калыха́нкаю		 калыха́нкамі
М. калыха́нцы калыха́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

калыха́нка I ж. колыбе́льная (песня)

калыха́нка II ж., разг. каче́ли ед. нет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

калыха́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Песня, якую спяваюць, калышучы дзіця. Глухаватым, асіплым голасам ён запеў калыханку: — Люлі-люлі, люлі-люлі... Усе курачкі паснулі. Лынькоў. І маці так, застаўшыся з сынком, пакорміць і спявае калыханку. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калыханка

т. 7, с. 489

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

калыха́нка ж Wíegenlied n -es, -er

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

lullaby [ˈlʌləbaɪ] n. калыха́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

колыбе́льный калы́скавы;

колыбе́льная пе́сня калыха́нка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

колыбе́льная сущ., муз. калыха́нка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kołysanka

ж. калыханка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)