назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Калу́мба | |
| Калу́мбу | |
| Калу́мба | |
| Калу́мбам | |
| Калу́мбе |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Калу́мба | |
| Калу́мбу | |
| Калу́мба | |
| Калу́мбам | |
| Калу́мбе |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
інстыту́т, ‑а,
1. Навучальная ўстанова, якая дае вышэйшую адукацыю ў якой‑н. галіне.
2. Навукова-даследчая ўстанова.
3. Сярэдняя навучальная ўстанова закрытага тыпу для жанчын у дарэвалюцыйнай Расіі.
4. Сукупнасць прававых норм, якія рэгулююць грамадскія адносіны; пэўная форма грамадскае арганізацыі.
[Ад лац. institutum — установа, устанаўленне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адкры́ць, ‑крыю, ‑крыеш, ‑крые;
1. Тое, што і адчыніць.
2. Даць шырокія магчымасці для развіцця чаго‑н.
3. Арганізаваць, стварыць што‑н. і абвясціць пра пачатак дзейнасці яго.
4. Паслужыць пачаткам чаго‑н.; пачаць што‑н.
5. Абвясціць пра пачатак пасяджэння, вечара і пад.
6. Заўважыць, знайсці ў выніку экспедыцыі або навуковага даследавання нешта зусім новае або даўно забытае.
7. Зрабіць вядомым тое, што доўгі час скрывалася, утойвалася, было невядомым; раскрыць.
8. Заўважыць у кім‑, чым‑н. невядомыя да гэтага здольнасці, якасці.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)