кале́снік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кале́снік кале́снікі
Р. кале́сніка кале́снікаў
Д. кале́сніку кале́снікам
В. кале́сніка кале́снікаў
Т. кале́снікам кале́снікамі
М. кале́сніку кале́сніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кале́снік, ‑а, м.

Майстар, які вырабляе колы, калёсы. Калеснік канчаў насаджваць спіцы, і каваль не замарудзіў з нацяжкай шыны. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Калеснік У. Р. 5/256; 11/70

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Калеснік І. І. 5/255—256; 12/575

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Калеснік Іван Іванавіч

т. 7, с. 462

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Калеснік Станіслаў Вікенцьевіч

т. 7, с. 462

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Калеснік Уладзімір Андрэевіч

т. 7, с. 462

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Калеснік Уладзімір Рыгоравіч

т. 7, с. 462

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Калеснік С. В. 2/387; 3/522; 4/558; 5/19, 256; 6/90, 242, 254, 294, 340; 8/348; 10/97, 577, 604

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Калеснік У. А. 1/57, 91, 504, 512; 2/222, 242, 413, 614; 3/381, 603; 4/96, 306, 395, 438, 505, 583; 5/10, 256, 273, 434; 6/112, 391, 392, 393, 409; 7/109, 206; 8/209, 332, 547; 9/148, 324, 435, 552; 10/86, 227, 250, 486; 11/170, 545; 12/441, 580, 586

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)