Калекты́ўная

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
ж.
Н. Калекты́ўная
Р. Калекты́ўнай
Д. Калекты́ўнай
В. Калекты́ўную
Т. Калекты́ўнай
Калекты́ўнаю
М. Калекты́ўнай

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Калектыўная (в., Полацкі р-н) 8/491

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Калектыўная бяспека 5/254

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Калектыўная гаспадарка, гл. Калгас

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

калектыўная бяспека

т. 7, с. 460

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

калектыўная ўласнасць

т. 7, с. 460

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Калектыўная мадэль ядра 11/525

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

калекты́ўны, -ая, -ае.

1. гл. калектыў.

2. Агульны, сумесны, які выконваецца калектывам.

Калектыўная гаспадарка.

Калектыўная праца.

3. Прызначаны для калектыву.

Калектыўнае забеспячэнне.

|| наз. калекты́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

петы́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

Калектыўная пісьмовая просьба, накіраваная да ўлад.

|| прым. петыцы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

collective [kəˈlektɪv] adj. калекты́ўны, суме́сны;

a collective agreement калекты́ўны дагаво́р, калекты́ўная дамо́ва;

collective security калекты́ўная бяспе́ка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)