калашы́на, -ы́, мн. калашы́ны і (з ліч. 2, 3, 4) калашыны́, калашы́н, ж. (разм.).

Тое, што і калоша.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

калашына́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. калашына́ калашы́ны
калашыны́
Р. калашыны́ калашы́н
Д. калашыне́ калашы́нам
В. калашыну́ калашы́ны
калашыны́
Т. калашыно́й
калашыно́ю		 калашы́намі
М. калашыне́ калашы́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

калашына́ ж., разг. штани́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

калашына́, ‑ы́; мн. калашы́ны (з ліч. 2, 3, 4 калашыны́), калашы́н; ж.

Разм. Тое, што і калоша ​1. [Янаш] закасаў калашыну і паказаў чырвоную апухлую лытку. Няхай. З-за куста выскачыў хлапчук з падкасанымі па калена калашынамі. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калашына́ ж Hósenbein n -es, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

калашына, калошына, калоша, штаніна

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

кало́ша, -ы, мн. -ы, -ло́ш, ж.

Частка штаноў, якая надзяваецца на адну нагу; калашына.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

trouser leg [ˈtraʊzəˌleg] n. калашына́, кало́ша

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

штани́на разг. калашы́на, -ны ж., кало́ша, -шы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кало́ша ж разм гл калашына

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)