калана́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -на́д, ж.

Рад або некалькі радоў калон (у 1 знач.), якія складаюць архітэктурнае цэлае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

калана́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. калана́да калана́ды
Р. калана́ды калана́д
Д. калана́дзе калана́дам
В. калана́ду калана́ды
Т. калана́дай
калана́даю		 калана́дамі
М. калана́дзе калана́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

калана́да ж., архит. колонна́да

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

калана́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Рад або некалькі радоў калон пад агульным перакрыццем. Палац культуры з каланадай. □ Сярод зеляніны саду відзён аднапавярховы будынак з расцягнутай каланадай. «Помнікі».

[Фр. colonnade.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каланада

т. 7, с. 449

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

калана́да ж архіт Kolonnáde f -, -n, Säulenreihe f -, -n, Säulengang m -(e)s, -gänge

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

калана́да

(фр. colonnade)

архіт. рад калон пад агульным перакрыццём (аркай, аркадай) або антаблементам у якім-н. збудаванні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

колонна́да архит. калана́да, -ды ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kolumnada

ж. каланада

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Säulengang

m -s, -gänge калана́да

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)