каламу́тны, -ая, -ае.

Пра вадкасць: непразрысты, мутны.

К. ручаёк.

Каламутная вада.

|| наз. каламу́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каламу́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каламу́тны каламу́тная каламу́тнае каламу́тныя
Р. каламу́тнага каламу́тнай
каламу́тнае		 каламу́тнага каламу́тных
Д. каламу́тнаму каламу́тнай каламу́тнаму каламу́тным
В. каламу́тны (неадуш.)
каламу́тнага (адуш.)		 каламу́тную каламу́тнае каламу́тныя (неадуш.)
каламу́тных (адуш.)
Т. каламу́тным каламу́тнай
каламу́тнаю		 каламу́тным каламу́тнымі
М. каламу́тным каламу́тнай каламу́тным каламу́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

каламу́тны му́тный;

◊ лаві́ць ры́бу ў ~най вадзе́ — погов. лови́ть ры́бу в му́тной во́де

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каламу́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Непразрысты, мутны (пра вадкасць і інш.). Палявая дарога ў момант раскісла, усюды пабеглі ручайкі, і ў калдобінах заблішчэлі каламутныя лужыны. Сачанка. Гаспадар таксама прымайстраваўся з краёчку стала і паліў мне поўную шклянку нечага каламутнага, рудога. Сабаленка.

2. перан. Ахутаны заслонай туману, снегу, дажджу і пад. Каля Батаніна праляцела некалькі трасіруючых куль і пагасла ў каламутнай далечыні. Дудо. Прасторы былі белаватыя, каламутныя і непрыглядныя. Крапіва.

•••

У каламутнай вадзе рыбу лавіць гл. лавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каламу́тны

1. trüb, trübe;

2. перан getrübt, verschléiert;

◊ ву́дзіць ры́бу ў каламу́тнай вадзе́ im Trüben físchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зеленава́та-каламу́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зеленава́та-каламу́тны зеленава́та-каламу́тная зеленава́та-каламу́тнае зеленава́та-каламу́тныя
Р. зеленава́та-каламу́тнага зеленава́та-каламу́тнай
зеленава́та-каламу́тнае		 зеленава́та-каламу́тнага зеленава́та-каламу́тных
Д. зеленава́та-каламу́тнаму зеленава́та-каламу́тнай зеленава́та-каламу́тнаму зеленава́та-каламу́тным
В. зеленава́та-каламу́тны (неадуш.)
зеленава́та-каламу́тнага (адуш.)		 зеленава́та-каламу́тную зеленава́та-каламу́тнае зеленава́та-каламу́тныя (неадуш.)
зеленава́та-каламу́тных (адуш.)
Т. зеленава́та-каламу́тным зеленава́та-каламу́тнай
зеленава́та-каламу́тнаю		 зеленава́та-каламу́тным зеленава́та-каламу́тнымі
М. зеленава́та-каламу́тным зеленава́та-каламу́тнай зеленава́та-каламу́тным зеленава́та-каламу́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

му́тны, -ая, -ае.

1. Пра вадкасці: непразрысты, нячысты, каламутны.

М. раствор.

Мутная вада.

2. Пацямнелы, замутнены.

Мутныя вочы.

Мутнае шкло.

3. перан. Недастаткова выразны, незразумелы, неабгрунтаваны (разм.).

Мутная размова.

|| наз. му́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

баламу́тный

1. (беспокойный, вздорный) баламу́тны;

2. (взмученный) каламу́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

cloudy [ˈklaʊdi] adj.

1. пакры́ты абло́камі/хма́рамі

2. каламу́тны, му́тны; тума́нны; цьмя́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

му́чаны I

1. прич. му́ченный;

2. прил. му́ченый

му́чаны II, см. каламу́тны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)