ка́ктусавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ка́ктусавы ка́ктусавая ка́ктусавае ка́ктусавыя
Р. ка́ктусавага ка́ктусавай
ка́ктусавае
ка́ктусавага ка́ктусавых
Д. ка́ктусаваму ка́ктусавай ка́ктусаваму ка́ктусавым
В. ка́ктусавы (неадуш.)
ка́ктусавага (адуш.)
ка́ктусавую ка́ктусавае ка́ктусавыя (неадуш.)
ка́ктусавых (адуш.)
Т. ка́ктусавым ка́ктусавай
ка́ктусаваю
ка́ктусавым ка́ктусавымі
М. ка́ктусавым ка́ктусавай ка́ктусавым ка́ктусавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ка́ктусавы ка́ктусовый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́ктусавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да кактуса. Кактусавыя зараснікі.

2. у знач. наз. ка́ктусавыя, ‑ых. Сямейства шматгадовых раслін з відазмененым у калючкі лісцем на мясіста-сакавітых сцяблах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́ктус, -а, мн. -ы, -аў, м.

Паўднёвая расліна з мясістым сцяблом і калючкамі замест лісця.

|| прым. ка́ктусавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́ктусовый ка́ктусавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kaktusowy

кактусавы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

cactaceous

[kəkˈteɪʃəs]

adj.

ка́ктусавы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ГАЛА́ПАГАС

(Galápagos),

нацыянальны парк Эквадора, на а-вах Галапагас (архіпелаг Калон) у Ціхім ак., каля 1000 км на З ад Паўд. Амерыкі. Размешчаны на вял. а-вах Ісабела, Санта-Крус, Сан-Крыстобаль і інш. Засн. ў 1936. Пл. 691,2 тыс. га. У флоры каля 700 відаў раслін, з якіх больш за 40% эндэмічныя віды. У прыбярэжных раёнах звычайныя вялізныя кактусы (часцей трапляецца апунцыя, выш. да 10 м), вышэй — калючыя хмызнякі, у верхняй зоне — паласа сырых эндэмічных вечназялёных лясоў з папарацямі і імхамі. Унікальная фауна небагатая — каля 90 відаў птушак і з дзесятак рэптылій: уюркі (13 відаў, у т. л. дарвінавы, вялікі кактусавы і інш.), пінгвіны (каля 1,5 тыс. асобін), нелятаючыя бакланы (каля 1 тыс.), фрэгаты і інш.; гіганцкія слановыя чарапахі (масай да 250 кг), яшчаркі ігуаны (у т. л. марская, насякомаедная і інш.); наземныя млекакормячыя прадстаўлены хамякамі і кажаном; эндэмічныя галапагоскія марскі леў і коцік. На в-ве Санта-Крус з 1964 існуе Міжнар. н.-д. станцыя імя Ч.Дарвіна. Галапагас уключаны ЮНЕСКА у спіс аб’ектаў сусв. культурнай і прыроднай спадчыны.

т. 4, с. 451

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)