какаі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. какаі́н
Р. какаі́ну
Д. какаі́ну
В. какаі́н
Т. какаі́нам
М. какаі́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

какаі́н, -у, м.

Атрутнае рэчыва, якое здабываецца з лісця трапічнай расліны і выкарыстоўваецца як абязбольваючы або наркатычны сродак.

|| прым. какаі́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

какаі́н, -ну м. кокаи́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

какаі́н, ‑у, м.

Ядавітае рэчыва, якое здабываецца з лісця какаінавага куста і выкарыстоўваецца як мясцовы абязбольваючы або наркатычны сродак.

[Ісп. cacaina.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Какаін 1/57, 257; 7/147, 403

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

какаін

т. 7, с. 441

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

какаі́н м. фарм. Kokaín n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

какаі́н

(ісп. cocaina)

алкалоід, наркатычнае рэчыва, якое здабываецца з лісця кокі, ужываецца як сродак для суцішэння болю і для ўсыплення.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

какаі́н

(ісп. cocaina, ад індз. соса = кока)

наркатычнае рэчыва, якое здабываецца з лісця кокі і ўжываецца як сродак для суцішэння болю і для ўсыплення.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

cocaine [kəʊˈkeɪn] n. какаі́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)