Казыры́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Казыры́
Р. Казыро́ў
Д. Казыра́м
В. Казыры́
Т. Казыра́мі
М. Казыра́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

«Казыры»

т. 7, с. 436

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ко́зырь ко́зыр, -ра м., мн. ко́зыры, -аў;

◊

откры́ть свои́ ко́зыри паказа́ць свае́ казыры́;

ходи́ть ко́зырем хадзі́ць ко́зырам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)