кагана́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кагана́т |
кагана́ты |
| Р. |
кагана́та |
кагана́таў |
| Д. |
кагана́ту |
кагана́там |
| В. |
кагана́т |
кагана́ты |
| Т. |
кагана́там |
кагана́тамі |
| М. |
кагана́це |
кагана́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кагана́т м., ист. кагана́т
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кагана́т, ‑а, М ‑наце, м.
Гіст. Дзяржава, правадыр якой меў тытул кагана. Цюркскі каганат. Хазарскі каганат.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Карлукскі каганат 5/217, 584
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Цюргешскі каганат 5/217, 584
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Хазарскі каганат 5/268, 561; 9/102, 455; 10/263; 11/15
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)