назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| кава́ння | |
| кава́нню | |
| кава́ннем | |
| кава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| кава́ння | |
| кава́нню | |
| кава́ннем | |
| кава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
1. (металу) Schmíeden
2. (коней) Beschlágen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
кава́ць, кую́, куе́ш, куе́; куём, куяце́, кую́ць; куй; кава́ны;
1. Ударамі молата надаваць якую
2.
3. Падбіваць падковы, акоўваць.
||
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ко́ўка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
podkucie
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
дакава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; ‑куём, ‑куяце;
Скончыць
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ко́вка
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Húfbeschlag
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)