кабіне́тны, -ая, -ае.

1. гл. кабінет.

2. Адарваны ад жыцця, не звязаны з практыкай.

К. вучоны.

К. стыль работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кабіне́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кабіне́тны кабіне́тная кабіне́тнае кабіне́тныя
Р. кабіне́тнага кабіне́тнай
кабіне́тнае
кабіне́тнага кабіне́тных
Д. кабіне́тнаму кабіне́тнай кабіне́тнаму кабіне́тным
В. кабіне́тны (неадуш.)
кабіне́тнага (адуш.)
кабіне́тную кабіне́тнае кабіне́тныя (неадуш.)
кабіне́тных (адуш.)
Т. кабіне́тным кабіне́тнай
кабіне́тнаю
кабіне́тным кабіне́тнымі
М. кабіне́тным кабіне́тнай кабіне́тным кабіне́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кабіне́тны в разн. знач. кабине́тный;

~ная сістэ́ма навуча́ння — кабине́тная систе́ма обуче́ния;

к. вучо́ны — кабине́тный учёный;

к. рая́ль — кабине́тный роя́ль;

к. партрэ́т — кабине́тный портре́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кабіне́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да кабінета. Кабінетны стол. Кабінетная мэбля.

2. Які адбываецца ў кабінеце. Кабінетныя заняткі. Кабінетныя размовы. // Адарваны ад жыцця, не звязаны з практыкай. Кабінетны вучоны. □ Усе моцна крытыкавалі газету і намесніка рэдактара, .. крытыкавалі заганны кабінетны стыль работы. Шамякін. Не стаў Кастусь зазнайкай і кабінетным сухаром, — заўсёды з людзьмі і заўсёды працуе шчыра. Брыль.

•••

Кабінетны партрэт гл. партрэт.

Кабінетны раяль гл. раяль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кабіне́тны Kabintt(s)-;

кабіне́тны вучо́ны Stbengelehrte (sub) m -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кабіне́т, -а, ДМе́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Пакой для работы, заняткаў.

К. дырэктара.

К. вучонага.

2. Памяшканне, абсталяванае для якіх-н. спецыяльных заняткаў.

К. роднай мовы і літаратуры.

Рэнтгенаўскі к.

3. У некаторых краінах: урад, які складаецца з міністраў.

Сфарміраваць новы к. міністраў.

|| прым. кабіне́тны, -ая, -ае.

К. стол.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кабине́тный прям., перен. (к кабине́тI) кабіне́тны;

кабине́тный учёный кабіне́тны вучо́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рая́ль м. роя́ль;

кабіне́тны р. — кабине́тный роя́ль;

канцэ́ртны р. — конце́ртный роя́ль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Stbengelehrte

sub m -n, -n кабіне́тны вучо́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рая́ль, ‑я, м.

Музычны клавішны інструмент з металічнымі струнамі, нацягнутымі па гарызанталі. Іграць на раллі. Вучыцца па класу раяля.

•••

Кабінетны раяль — раяль невялікага памеру (у адрозненне ад вялікага, канцэртнага).

[Ад фр. royal — каралеўскі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)