ка́бель

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ка́бель ка́белі
Р. ка́белю ка́беляў
Д. ка́белю ка́белям
В. ка́бель ка́белі
Т. ка́белем ка́белямі
М. ка́белі ка́белях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

ка́бель, -ю, мн. -і, -яў, м.

Адзін або некалькі герметычна ізаляваных правадоў, якія служаць для перадачы на адлегласць электраэнергіі або электрычных сігналаў.

Тэлефонны к.

|| прым. ка́бельны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́бель техн. ка́бель, -лю м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́бель, -лю м. ка́бель;

тэлефо́нны к. — телефо́нный ка́бель;

электры́чны к. — электри́ческий ка́бель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́бель, ‑лю, м.

Герметычна ізаляваны праваднік (або некалькі такіх праваднікоў у адной ахоўнай абалонцы), які служыць для падводнай і падземнай перадачы электрычнай энергіі, для сігналізацыі, сувязі і пад. Электрычны кабель. Тэлефонны кабель.

[Гал. kabel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́бель-кра́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ка́бель-кра́н ка́бель-кра́ны
Р. ка́бель-кра́на ка́бель-кра́наў
Д. ка́бель-кра́ну ка́бель-кра́нам
В. ка́бель-кра́н ка́бель-кра́ны
Т. ка́бель-кра́нам ка́бель-кра́намі
М. ка́бель-кра́не ка́бель-кра́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

ка́бель-кран

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ка́бель-кран ка́бель-кра́ны
Р. ка́бель-кра́на ка́бель-кра́наў
Д. ка́бель-кра́ну ка́бель-кра́нам
В. ка́бель-кран ка́бель-кра́ны
Т. ка́бель-кра́нам ка́бель-кра́намі
М. ка́бель-кра́не ка́бель-кра́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

кабель

т. 7, с. 385

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ка́бель м спец Kábel n -s, -;

падво́дны ка́бель Únterseekabel n;

неізалява́ны ка́бель nicht isolíertes Kábel;

ка́бель тэлеантэ́ны Anténnenkabel n;

нізкаво́льтны ка́бель Níederspannungskabel n;

высокачасто́тны ка́бель Hóchfrequenzkabel n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ка́бель

(ням. Kabel, гал. kabel)

электрычны провад з асобай ізаляцыяй для перадачы на вялікую адлегласць электрычнай энергіі або электрычных сігналаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)