ка́бель, -ю, мн. -і, -яў, м.

Адзін або некалькі герметычна ізаляваных правадоў, якія служаць для перадачы на адлегласць электраэнергіі або электрычных сігналаў.

Тэлефонны к.

|| прым. ка́бельны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́бель

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ка́бель ка́белі
Р. ка́белю ка́беляў
Д. ка́белю ка́белям
В. ка́бель ка́белі
Т. ка́белем ка́белямі
М. ка́белі ка́белях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ка́бель техн. ка́бель, -лю м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́бель, -лю м. ка́бель;

тэлефо́нны к. — телефо́нный ка́бель;

электры́чны к. — электри́ческий ка́бель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́бель, ‑лю, м.

Герметычна ізаляваны праваднік (або некалькі такіх праваднікоў у адной ахоўнай абалонцы), які служыць для падводнай і падземнай перадачы электрычнай энергіі, для сігналізацыі, сувязі і пад. Электрычны кабель. Тэлефонны кабель.

[Гал. kabel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кабель 5/196; 6/376; 7/323; 8/577; 10/574

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

кабель

т. 7, с. 385

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ка́бель м. спец. Kábel n -s, -;

падво́дны ка́бель Únterseekabel n;

неізалява́ны ка́бель nicht isolíertes Kábel;

ка́бель тэлеантэ́ны Anténnenkabel n;

нізкаво́льтны ка́бель Níederspannungskabel n;

высокачасто́тны ка́бель Hóchfrequenzkabel n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ка́бель

(ням. Kabel, гал. kabel)

электрычны провад з асобай ізаляцыяй для перадачы на вялікую адлегласць электрычнай энергіі або электрычных сігналаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Кабе́ль ’вялікі хлопец’ (З нар. сл.), рус. кобель ’тс’, да кобель ’сабака’ (Фасмер, 2, 267; Трубачоў, Происх., 28–29; Шанскі, ЭИРЯ, 7, 210).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)