Verbum

анлайнавы слоўнік

кабала́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	кабала́
Р.	кабалы́
Д.	кабале́
В.	кабалу́
Т.	кабало́й кабало́ю
М.	кабале́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

кабала́, -ы́, ж.

1. У старажытнай і сярэдневяковай Русі: даўгавое абавязацельства, якое ставіла пазычальніка ў асабістую маёмасную залежнасць ад пазыкадаўцы, а таксама сама гэта залежнасць (гіст.).

2. перан. Поўная залежнасць ад каго-н.; прыгнёт.

Трымаць у кабале.

|| прым. каба́льны, -ая, -ае.

Кабальная залежнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кабала́ I ж. (долговое обязательство, вид рабства, порабощение) кабала́

кабала́ II ж. (средневековое учение, полное суеверий и мистики) кабала́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кабала́^II (учение, что-л. магическое) кабала́, -лы́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кабала́^I (долговое обязательство, вид рабства, порабощение) кабала́, -лы́ ж.; (неволя — ещё) няво́ля, -лі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кабала́, ‑ы, ж.

1. Даўгавое абавязацельства ў Старажытнай Русі, якое ставіла пазычальніка ў асабістую залежнасць ад крэдытора.

2. Своеасаблівы від рабства на Русі ў 14–16 стст. — пажыццёвая асабістая залежнасць за нявыплату пазыкі, нядоімкі і пад.

3. Поўная залежнасць ад каго‑н.; паднявольнае становішча; прыгнёт. Памешчыцкая кабала. Трымаць у кабале. □ Гушка імкнуўся вызваліцца ад пана, а трапіў у кабалу да кулака. Пшыркоў.

[Араб.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кабала,

даўгавое абавязацельства; прыгнёт.

т. 7, с. 380

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кабала,

містычная плынь у іудаізме.

т. 7, с. 380

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кабала́ ж

1. гіст Hörigkeit f -, Léib¦eigenschaft f -; Sklaveréi [-və-] f - (рабства);

2. перан (залежнасць) Joch n -(e)s, Knéchtschaft f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

кабала

Том: 14, старонка: 212.

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)