и́на́че

1. нареч. іна́чай, іна́кш; (по-иному) па-і́ншаму;

сде́лать и́на́че зрабі́ць іна́чай (іна́кш);

2. в знач. союза, разг. а то іна́чай, іна́кш;

беги́, и́на́че опозда́ешь бяжы́, а то (іна́чай, іна́кш) спо́знішся;

◊

и́на́че говоря́ іна́кш ка́жучы;

не и́на́че как не іна́чай як;

так или и́на́че так ці іна́чай, так ці іна́кш, ці так, ці гэ́так.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

иначе

Том: 14, старонка: 110.

img/14/14-110_0739_Иначе.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

иначе

Том: 14, старонка: 110.

img/14/14-110_0740_Иначе.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

іна́чай

1. нареч. и́на́че, по-ино́му, по-друго́му;

зрабі́ць і. — сде́лать и́на́че (по-ино́му, по-друго́му);

2. союз противит. и́на́че;

бяжы́, і. спо́знішся — беги́, и́на́че опозда́ешь;

◊ так ці і. (іна́кш) — так или и́на́че;

і. (іна́кш) ка́жучы — други́ми (ины́ми) слова́ми; и́на́че говоря́;

так ці і. (іна́кш) — так или и́на́че;

не і. як... — не и́на́че как...

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па-і́ншаму нареч. по-ино́му, по-друго́му, и́на́че

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

іна́кш нареч., союз, см. іна́чай;

◊ і. (іна́чай) ка́жучы — други́ми (ины́ми) слова́ми; и́на́че говоря́;

так ці і. (іна́чай) — так или и́на́че

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по-друго́му нареч. па-і́ншаму; (иначе) іна́чай, іна́кш.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по-ино́му нареч. па-і́ншаму; (иначе) іна́чай, іна́кш.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перетолко́вывать несов., разг. (истолковывать иначе) ператлума́чваць; (истолковывать превратно) перакру́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Іна́кш прыслоўе ’іншым спосабам, па-другому, не так’ (ТСБМ, Гарэц., Яруш., Касп., Шат.), ина́к (Нас.), іна́чай (ТСБМ, Нас., Гарэц., Яруш., Бяльк.), на́чэ (лельч., Нар. лексіка, 132). Рус. ина́че, дыял. ина́ко, укр. іна́к, іна́ко, іна́кше, польск. inaczej, уст. і дыял. inak, в.-луж. hinak, н.-луж. hynak, hynacej, чэш. jinak, jináč, славац. ináč, inak, inakšie, славен. inako, серб.-харв. и̏на̄ко, и̏на̄че, балг. и́нак, и́наче, макед. инаку. Ст.-слав. инако, ст.-рус. инакъ, инако, иначе, ст.-бел. иначеи (Скарына). Прасл. *jьnako, *jьnakje ад *jьnakъ ’іншы’ (гл. інакшы, іншы). Фасмер, 2, 130; Шанскі, 2, I, 65–66; Трубачоў, Эт. сл., 8, 230; Слаўскі, 1, 456. У бел. інакш ‑ш‑ з суфікса вышэйшай ступені. Лексема іначай сфарміравалася, відаць, пад уплывам польскай формы з суфіксальным ‑ějь. Сюды ж іна́чыць ’рабіць інакшым, другім; змяняць’ (ТСБМ, Нас.), дыял. іначасць (у «Соках цаліны» Ц. Гартнага; Гіст мовы, II, 238).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)