зімо́ўнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зімо́ўнік зімо́ўнікі
Р. зімо́ўніка зімо́ўнікаў
Д. зімо́ўніку зімо́ўнікам
В. зімо́ўнік зімо́ўнікі
Т. зімо́ўнікам зімо́ўнікамі
М. зімо́ўніку зімо́ўніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зімо́ўнік м., обл., см. імша́нік

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зімо́ўнік, ‑а, м.

Памяшканне для захоўвання пчол зімой; імшанік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ЗІМО́ЎНІК,

памяшканне для зімовага ўтрымання пчаліных сямей у раёнах з халодным кліматам. Размяшчаюць на сухім участку, зацішным ад ветру. Адрозніваюць З.наземныя, паўпадземныя і падземныя. Іх памеры вызначаюцца колькасцю пчаліных сямей і тыпам вуллёў. Аптымальная т-ра ў памяшканні 0—4 °C, вільготнасць 75—85%.

Зімоўнік: 1 — фундамент; 2 — сцены; 3 — паддашкавае перакрыцце; 4 — вентыляцыйная труба; 5 — стэлажы для вуллёў; 6 — падпамоставыя вентыляцыйныя каналы.

т. 7, с. 70

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

зимо́вник с.-х. зімо́ўнік, -ка м., імша́нік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)