зямля́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зямля́чка зямля́чкі
Р. зямля́чкі зямля́чак
Д. зямля́чцы зямля́чкам
В. зямля́чку зямля́чак
Т. зямля́чкай
зямля́чкаю		 зямля́чкамі
М. зямля́чцы зямля́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зямля́чка ж. земля́чка; сооте́чественница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зямля́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Жан. да зямляк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зямля́чка ж. Lándsmännin f -, -nen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зямля́к, земляка́, мн. землякі́, земляко́ў, м.

Ураджэнец адной з кім-н. мясцовасці.

|| ж. зямля́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Зямлячка Р. С. 1/414; 2/506; 4/282; 5/20, 344; 7/57; 10/499

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

земля́чка зямля́чка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сооте́чественница суайчы́нніца, -цы ж.; зямля́чка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rodaczka

ж. суайчынніца; зямлячка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Залкінд, гл. Зямлячка Р. С.

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)