зямля́к, земляка́, мн. землякі́, земляко́ў, м.

Ураджэнец адной з кім-н. мясцовасці.

|| ж. зямля́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)