зычлі́вы, -ая, -ае.

Які жадае дабра другому; прыхільны, спагадны.

Зычлівыя людзі.

|| наз. зычлі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зычлі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зычлі́вы зычлі́вая зычлі́вае зычлі́выя
Р. зычлі́вага зычлі́вай
зычлі́вае		 зычлі́вага зычлі́вых
Д. зычлі́ваму зычлі́вай зычлі́ваму зычлі́вым
В. зычлі́вы (неадуш.)
зычлі́вага (адуш.)		 зычлі́вую зычлі́вае зычлі́выя (неадуш.)
зычлі́вых (адуш.)
Т. зычлі́вым зычлі́вай
зычлі́ваю		 зычлі́вым зычлі́вымі
М. зычлі́вым зычлі́вай зычлі́вым зычлі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зычлі́вы доброжела́тельный, благожела́тельный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зычлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Які жадае дабра другому; прыхільны, спагадны. Полі нязвычна было бачыць сваю вечна сярдзітую, непадступную гаспадыню ў ролі дабрадушнай, зычлівай цёткі. Арочка. // Які выяўляе схільнасць, ласку, дабрату. Зычлівы голас. Зычлівая ўсмешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зычлі́вы gútherzig, gut (да чаго-н. zu D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ве́тла-зычлі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ве́тла-зычлі́вы ве́тла-зычлі́вая ве́тла-зычлі́вае ве́тла-зычлі́выя
Р. ве́тла-зычлі́вага ве́тла-зычлі́вай
ве́тла-зычлі́вае		 ве́тла-зычлі́вага ве́тла-зычлі́вых
Д. ве́тла-зычлі́ваму ве́тла-зычлі́вай ве́тла-зычлі́ваму ве́тла-зычлі́вым
В. ве́тла-зычлі́вы (неадуш.)
ве́тла-зычлі́вага (адуш.)		 ве́тла-зычлі́вую ве́тла-зычлі́вае ве́тла-зычлі́выя (неадуш.)
ве́тла-зычлі́вых (адуш.)
Т. ве́тла-зычлі́вым ве́тла-зычлі́вай
ве́тла-зычлі́ваю		 ве́тла-зычлі́вым ве́тла-зычлі́вымі
М. ве́тла-зычлі́вым ве́тла-зычлі́вай ве́тла-зычлі́вым ве́тла-зычлі́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

благожела́тельный добразычлі́вы, зычлі́вы; прыхі́льны; спрыя́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прия́зненный книжн. прыя́зны; прыхі́льны; зычлі́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przychylny

1. прыхільны; добразычлівы; зычлівы;

2. спрыяльны; станоўчы; ухвальны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

sympathetic [ˌsɪmpəˈθetɪk] adj.

1. (to/towards) спачува́льны, спага́длівы, добразычлі́вы, зычлі́вы; прыхі́льны;

a sympathetic smile спачува́льная ўсме́шка

2. сімпаты́чны;

I don’t find her very sympathetic. Я не лічу яе сімпатычнаю.

3. (to) адабра́льны;

She wasn’t sympathetic to our request. Яна не адклікнулася на нашу просьбу.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)