зу́мпф

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зу́мпф зу́мпфы
Р. зу́мпфа зу́мпфаў
Д. зу́мпфу зу́мпфам
В. зу́мпф зу́мпфы
Т. зу́мпфам зу́мпфамі
М. зу́мпфе зу́мпфах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зумпф м., горн. зумпф

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зумпф горн. зумпф, род. зу́мпфа м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зумпф, ‑а, м.

Спец. Яма на дне шахты для сцёку вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зумпф

т. 7, с. 119

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

зумпф

(ням. Sumpf)

1) назапашвальная ёмістасць для вады ці гідрасумесі, якія потым перапампоўваюцца землясосам, вуглясосам ці інш.;

2) частка шахтавага ствала, заглыбленая ніжэй самага глыбокага эксплуатацыйнага гарызонту;

3) адстойнік для прамывачнага раствору пры разведвальным бурэнні;

4) заглыбленне ў ніжняй частцы стаяка лінейнай формы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)