зры́ўкі, -аў.

Шматкі, кавалкі ад чаго-н. падранага.

Ад сарочкі засталіся з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зры́ўкі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. зры́ўкі
Р. зры́ўкаў
Д. зры́ўкам
В. зры́ўкі
Т. зры́ўкамі
М. зры́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зры́ўкі, -каў ед. нет обры́вки, лоскуты́, кло́чья; рвань ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зры́ўкі, ‑аў; адз. няма.

Разм. Абрыўкі, шматкі, кавалкі чаго‑н. Вецер.. перакідаў па платформе падсохлыя і брудныя зрыўкі паперы, недакуркі. Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рвань ж.

1. разг. (об одежде) лахманы́, -но́ў, ед. лахма́н, -на́ м., рызманы́, -но́ў, ед. рызма́н, -на́ м.;

2. прост. (о бедных, неимущих людях) гало́та, -ты ж.; абадра́нцы, -цаў мн., ед. абадра́нец, -нца м., абадра́нка, -кі ж.;

3. спец. рвань, род. рва́ні ж., зры́ўкі, -каў ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)