зрыўкі, ‑аў; адз. няма.
Разм. Абрыўкі, шматкі, кавалкі чаго‑н. Вецер.. перакідаў па платформе падсохлыя і брудныя зрыўкі паперы, недакуркі. Шынклер.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)