зрысава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак.

1. каго-што. Зрабіць копію якога-н. малюнка, узору і пад.

З. партрэт.

2. што. Пакрыць рысункамі ўсю паперу.

З. альбом.

3. што. Рысуючы, зрасходаваць (разм.).

З. аловак.

|| незак. зрысо́ўваць, -ваю, -ваеш, -вае.

|| наз. зрысо́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зрысава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зрысу́ю зрысу́ем
2-я ас. зрысу́еш зрысу́еце
3-я ас. зрысу́е зрысу́юць
Прошлы час
м. зрысава́ў зрысава́лі
ж. зрысава́ла
н. зрысава́ла
Загадны лад
2-я ас. зрысу́й зрысу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час зрысава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зрысава́ць сов.

1. (сделать копию рисунка, узора) срисова́ть;

з. партрэ́т — срисова́ть портре́т;

2. (покрыть рисунками) изрисова́ть;

з. альбо́м — изрисова́ть альбо́м;

3. разг. (рисуя, израсходовать) изрисова́ть;

з. ало́вак — изрисова́ть каранда́ш;

4. разг. (исписать беспорядочными штрихами) исчерка́ть, исчёркать;

з. усю́ папе́ру — исчёркать всю бума́гу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зрысава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., каго-што.

Тое, што і змаляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зрысава́ць ábzeichnen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

изрисова́ть сов. зрысава́ць; змалява́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зрысо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зрысаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зрысо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. зрысоўваць — зрысаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

przerysować

зак. зрысаваць; перамаляваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

перарысава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., каго-што.

1. Зрабіць копію з рысунка; зрысаваць. Перарысаваць узор. Перарысаваць партрэт.

2. Нарысаваць нанава, іначай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)