зро́кавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зро́кавы зро́кавая зро́кавае зро́кавыя
Р. зро́кавага зро́кавай
зро́кавае		 зро́кавага зро́кавых
Д. зро́каваму зро́кавай зро́каваму зро́кавым
В. зро́кавы (неадуш.)
зро́кавага (адуш.)		 зро́кавую зро́кавае зро́кавыя (неадуш.)
зро́кавых (адуш.)
Т. зро́кавым зро́кавай
зро́каваю		 зро́кавым зро́кавымі
М. зро́кавым зро́кавай зро́кавым зро́кавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зро́кавы зри́тельный;

~вая па́мяць — зри́тельная па́мять;

з. нерв — зри́тельный нерв

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зро́кавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да зроку (у 1 знач.). Зрокавае ўспрыняцце. Зрокавая памяць. Зрокавы нерв.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зро́кавы visu¦éll [vi-] Seh-; Gesíchts-;

зро́кавая па́мяць visu¦élles Gedächtnis

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зрок, -у, м.

Адно з пяці знешніх пачуццяў, органам якога з’яўляюцца вочы; здольнасць бачыць.

Добры з.

Сапсаваць з.

Страціць з.

|| прым. зро́кавы, -ая, -ае.

З. нерв.

Зрокавая памяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Зрокавы бугор 2/318

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Зрокавы пурпур 4/599; 5/434; 8/432

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

апты́чны, -ая, -ае.

1. гл. оптыка.

2. Светлавы, зрокавы.

А. падман.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

optic [ˈɒptɪk] adj. во́чны, зро́кавы;

the optic nerve зро́кавы нерв

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

optic

[ˈɑ:ptɪk]

adj.

во́чны; зро́кавы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)