зра́зу, прысл. (разм.).

Тое, што і адразу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зра́зу

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
зра́зу - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зра́зу нареч., разг.

1. сра́зу; то́тчас;

ён з. зразуме́ў — он сра́зу (то́тчас) по́нял;

2. (в один приём) сра́зу;

хлапчу́к узя́ў арэ́х і з. раскусі́ў — мальчо́нка взял оре́х и сра́зу раскуси́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зра́зу, прысл.

Разм. Тое, што і адразу. Зося ўбегла ў хату і зразу заўважыла, што бацька сярдзіта настроен. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зра́зу прысл. разм. sofórt, gleich, únverzüglich, auf éinmal

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зразу

Том: 13, старонка: 181.

img/13/13-181_0907_Зразу.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

зра́за

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зра́за зра́зы
Р. зра́зы зра́з
Д. зра́зе зра́зам
В. зра́зу зра́зы
Т. зра́зай
зра́заю		 зра́замі
М. зра́зе зра́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

то́тчас нареч. адра́зу, зра́зу, за́раз жа.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

на́глы, ‑ая, ‑ае.

Абл. Раптоўны. Дзед зразу асеў і зажмурыў вочы, чакаючы наглай смерці. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ске́міць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., без дап. і (радзей) што.

Разм. Зразумець, разабрацца, сцяміць. Пятрок бы нож пачуў у сэрцы І скеміў зразу, ў чым тут справа. Колас. Я неяк не скеміў спачатку, куды Рыгор вядзе гаворку, але даходзіць яснасці і перапытваць у яго не пасмеў. Адамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)