зра́зу нареч., разг.

1. сра́зу; то́тчас;

ён з. зразуме́ў — он сра́зу (то́тчас) по́нял;

2. (в один приём) сра́зу;

хлапчу́к узя́ў арэ́х і з. раскусі́ў — мальчо́нка взял оре́х и сра́зу раскуси́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)