зрадні́цца, -ню́ся, -ні́шся, -ні́цца; -ні́мся, -ніце́ся, -ня́цца; зак., з кім-чым.

Зблізіцца, пасябраваць, звыкнуцца.

З. з работай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зрадні́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зрадню́ся зрадні́мся
2-я ас. зрадні́шся зрадніце́ся
3-я ас. зрадні́цца зрадня́цца
Прошлы час
м. зрадні́ўся зрадні́ліся
ж. зрадні́лася
н. зрадні́лася
Загадны лад
2-я ас. зрадні́ся зрадні́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час зрадні́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зрадні́цца сов. сродни́ться; породни́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зрадні́цца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

Стаць блізкімі, пасябраваць. Дзеці добрыя ўсюды, не любіць іх нельга, але гэтых, з якімі за дні вучобы .. [Святлана] паспела зрадніцца, пакідаць цяжка. Шахавец. // Прывыкнуць да чаго‑н., зжыцца з чым‑н. Да МТС [Лукаш] прывык, як да ўласнай хаты. Ён зрадніўся з ёю. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

породни́ться зрадні́цца, парадні́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сродни́ться зрадні́цца, парадні́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

spokrewnić się

зак. зрадніцца, парадніцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

spowinowacić się

зак. зрадніцца, парадніцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)