зо́рачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зо́рачка зо́рачкі
Р. зо́рачкі зо́рачак
Д. зо́рачцы зо́рачкам
В. зо́рачку зо́рачкі
Т. зо́рачкай
зо́рачкаю		 зо́рачкамі
М. зо́рачцы зо́рачках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зо́рачка ж., уменьш.-ласк. звёздочка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зо́рачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

1. Памянш.-ласк. да зорка.

2. Група з пяці акцябрат, а таксама сход такой групы. Акцябраты цёпла развіталіся з дзедам Іванам. А назаўтра, калі сабраліся на сваю зорачку, парашылі: «Хадзіць да Алежкавага дзеда». Юрэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зо́рачка ж памянш Stérnchen n -s, -;

пазна́чыць зо́рачкай durch ein Stérnchen kennzéichnen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ВАДЗЯНА́Я ЗО́РАЧКА,

гл. Балотнік.

т. 3, с. 436

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

звёздочка уменьш. зо́рачка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

sprocket [ˈsprɒkɪt] n. comput. зо́рачка (*)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

asterisk​1 [ˈæstərɪsk] n. зо́рачка (знак зноскі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бало́тнік, ‑у, м.

Расліна сямейства балотнікавых; вадзяная зорачка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

астэры́ск

(гр. asteriskos = зорачка)

друкарскі наборны знак у выглядзе зорачкі, які выкарыстоўваюць для абазначэння спасылак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)