золі

т. 7, с. 105

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

зо́лі1

(ням. Sol, ад лац. solutio = растварэнне)

вельмі дробныя часцінкі якога-н. рэчыва ў вадкім, цвёрдым або газападобным асяроддзі; адрозніваюць гідразолі, арганазолі і аэразолі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

зо́лі2

(ням. Soll = паніжэнне)

невялікія круглаватыя ўпадзіны ванны глыбінёй да 5 м і дыяметрам да 60 м, якія ўтвараюцца ў выніку прасадкі грунту на месцы пахаванага водна-ледніковымі водна-ледавіковымі адкладамі «мёртвага» лёду.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

зо́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. зо́ль
Р. зо́лі
Д. зо́лі
В. зо́ль
Т. зо́ллю
М. зо́лі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зо́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. зо́ль
Р. зо́ля
Д. зо́лю
В. зо́ль
Т. зо́лем
М. зо́лі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зо́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да золі, уласцівы ёй. Зольны туман. □ Зольная вільгаць абл[еплівала] ўсё: і дрэвы, і кусты, і густую ігліцу на зямлі. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гідразо́лі

(ад гідра- + золі)

золі, у якіх часцінкі рэчыва размеркаваны ў вадзе (параўн. арганазолі, аэразолі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

арганазо́лі

[ад арган(ічны) + золі]

золі, у якіх часцінкі рэчыва размеркаваны ў арганічным злучэнні (параўн. гідразолі, аэразолі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пластызо́лі

(ад гр. plastos = вылеплены + золі)

пастападобныя матэрыялы, якія ўяўляюць сабой сумесь парашковага полівінілхларыду з пластыфікатарам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

аэразо́ль

(ад аэра- + золі)

безліч найдрабнейшых часцінак якіх-н. рэчываў, распыленых у газах або газападобным асяроддзі (параўн. арганазалі, гідразолі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)