Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
зо́лак, -лку, -лаку м. заря́ж., рассве́т;
уста́ць на зо́лку — встать на заре́ (на рассве́те)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зо́лак, ‑лку і ‑лаку, м.
Пачатак світання. [Лі] павінна была штодня ўставаць на золаку, да ўсходу сонца, і гатаваць рыс для рабочых.Барашка.Ужо і ночка канчаецца, зараз золак зайграе над зямлёю.Нікановіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зо́лакм Mórgengrauen n -s, Mórgendämmeшng f -, -en;
на зо́лку bei Tágesanbruch, in áller Frühe
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Зо́лак ’пачатак світання’. Рус.пск.зо́лок ’тс’. Паводле Даля (1, 691), таго ж кораня, што золата, жоўты. Тады тую ж форму мае злак, злакі (гл.). Семантычная сувязь з і.-е. коранем *gʼhlōʼ, да якога ўзводзяцца зялёны, зала́1, золата, верагодная, тым больш што ў сям’і гэтых слоў ст.-англ.glōm ’прыцемак, паўсвятло’ (у жоўты корань пачынаўся з *g‑). Шыманскі, RS, 40, 1, 43–45; Коген, Запіскі, 2, 9, 88.