Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
знячэ́ўку, прысл. (разм.).
1. Знянацку, неспадзявана, раптоўна.
Рашэнне ўзнікла з.
2. Выпадкова, незнарок.
З. разліў чарніла.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
знячэ́ўкунареч. неожи́данно, внеза́пно
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
знячэ́ўку, прысл.
Разм.
1. Знянацку, нечакана, неспадзявана. Пытанне застала Віцю знячэўку. Ён схамянуўся і зірнуў у вочы Мікалаю Пятровічу.Нядзведскі.Каханне прыйшло ціха і знячэўку.Марціновіч.// Раптоўна. Рашэнне прыйшло знячэўку, і я паскорыла хаду.Савіцкі.
2. Выпадкова, мімаволі, незнарок. Аднойчы, будучы ў вельмі добрым настроі, Ігнась скакаў, абапіраючыся на парты рукамі, і знячэўку выліў чарніла Лазоўскай Анелі.Чарнышэвіч.А неяк выйшла аднаго разу, што Наташа, вылазячы з машыны, быццам бы зусім знячэўку, прыхінулася да шафёра.Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
знячэ́ўкупрысл.разм.гл. знянацку
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Знячэ́ўку ’нечакана, мімаволі’ (ТСБМ), знячы́вілі ’стрымгалоў, мімаволі’ (Нас., Байк. і Некр.). Параўн. укр.зніче́вʼя, знече́вʼя ’ад нечага рабіць, нечакана, без прычыны’. Форма знячэўку — спалучэнне прыназоўніка з з р. скл. назоўніка *нячцэвак. Паводле Шубы (Прыслоўе, 112), у форме знячэўкі адлюстроўваецца дээтымалагізацыя канчатка; магчыма і іначай: паралельная форма назоўніка ж. р. *нячэўка. Гэты назоўнік памянш. да нячы́віль (гл.). Гл. яшчэ знецікі. Мяркулава, Этимология, 1977, 91.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
przyłapać
зак. захапіць знянацку (знячэўку), застукаць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)