знаёмы, -ая, -ае.

1. каму. Такі, пра якога ведалі раней, вядомы.

Знаёмая мелодыя.

2. з чым. Які зведаў, выпрабаваў што-н.

Чалавек, з. з тутэйшымі парадкамі.

3. Які знаходзіцца ў знаёмстве (у 1 знач.) з кім-н., асабіста вядомы.

З. чалавек.

Добры з. (наз.). Спаткаць знаёмага (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

знаё́мы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знаё́мы знаё́мая знаё́мае знаё́мыя
Р. знаё́мага знаё́май
знаё́мае		 знаё́мага знаё́мых
Д. знаё́маму знаё́май знаё́маму знаё́мым
В. знаё́мы (неадуш.)
знаё́мага (адуш.)		 знаё́мую знаё́мае знаё́мыя (неадуш.)
знаё́мых (адуш.)
Т. знаё́мым знаё́май
знаё́маю		 знаё́мым знаё́мымі
М. знаё́мым знаё́май знаё́мым знаё́мых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

знаё́мы

дзеепрыметнік, залежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знаё́мы знаё́мая знаё́мае знаё́мыя
Р. знаё́мага знаё́май
знаё́мае		 знаё́мага знаё́мых
Д. знаё́маму знаё́май знаё́маму знаё́мым
В. знаё́мы (неадуш.)
знаё́мага (адуш.)		 знаё́мую знаё́мае знаё́мыя (неадуш.)
знаё́мых (адуш.)
Т. знаё́мым знаё́май
знаё́маю		 знаё́мым знаё́мымі
М. знаё́мым знаё́май знаё́мым знаё́мых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

знаё́мы

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. знаё́мы знаё́мыя
Р. знаё́мага знаё́мых
Д. знаё́маму знаё́мым
В. знаё́мага знаё́мых
Т. знаё́мым знаё́мымі
М. знаё́мым знаё́мых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

знаёмы

1. прил. знако́мый, изве́стный;

~мая мело́дыя — знако́мая (изве́стная) мело́дия;

2. прил. знако́мый;

мы з ім ~мыя — мы с ним знако́мы;

3. в знач. сущ. знако́мый;

гэ́та мой з. — э́то мой знако́мый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

знаёмы, ‑ая, ‑ае; знаем, ‑а.

1. Раней зведаны, спазнаны, прывычны. Знаёмы голас. Знаёмая мелодыя. □ Зося лёгка разбірала знаёмы почырк. Крапіва. Ішоў дзед Талаш не спяшаючыся, выбіраючы глухія лясныя сцежкі, так добра знаёмыя дзеду. Колас.

2. з чым або каму-чаму. Які зведаў, выпрабаваў што‑н., мае пазнанні ў чым‑н. Як чалавек, знаёмы з тутэйшымі парадкамі, .. [Кібрык] з самага пачатку сеў воддаль, на тахту. Шыцік. Рэдактар надзеў акуляры, паклаў на стол жылістыя рукі — ім, відаць, знаёма была ў свой час фізічная праца. Хадкевіч.

3. Які знаходзіцца з кім‑н. у знаёмстве (у 1 знач.). Мяркуючы па тым, як .. [юнакі] сустрэліся, як жартуюць, лёгка можна было заключыць, што яны даўно знаёмыя і паважаюць адзін аднаго. Анісаў.

4. у знач. наз. знаёмы, ‑ага, м.; знаёмая, ‑ай, ж. Той, (тая), хто знаходзіцца ў знаёмстве з кім‑н.; знаёмы чалавек. У цэнтры горада, ля крамы, на рагу, Знаёмая знаёмую спаткала. Корбан. Бацька і маці пайшлі да знаёмых у госці, а Віця застаўся дома. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знаёмы

1. bekánnt, vertráut;

2. у знач наз м Bekánnte (sub) m -n, -n;

мой да́ўні знаёмы ein álter Bekánnter von mir;

выпадко́вы знаёмы ein zúfälliger Bekánnter

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

балю́ча-знаёмы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. балю́ча-знаёмы балю́ча-знаёмая балю́ча-знаёмае балю́ча-знаёмыя
Р. балю́ча-знаёмага балю́ча-знаёмай
балю́ча-знаёмае		 балю́ча-знаёмага балю́ча-знаёмых
Д. балю́ча-знаёмаму балю́ча-знаёмай балю́ча-знаёмаму балю́ча-знаёмым
В. балю́ча-знаёмы (неадуш.)
балю́ча-знаёмага (адуш.)		 балю́ча-знаёмую балю́ча-знаёмае балю́ча-знаёмыя (неадуш.)
балю́ча-знаёмых (адуш.)
Т. балю́ча-знаёмым балю́ча-знаёмай
балю́ча-знаёмаю		 балю́ча-знаёмым балю́ча-знаёмымі
М. балю́ча-знаёмым балю́ча-знаёмай балю́ча-знаёмым балю́ча-знаёмых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Знаёмы Сяргей

т. 7, с. 98

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

знаёмец, -мца, мн. -мцы, -мцаў, м. (разм.).

Знаёмы чалавек.

Сустрэць старога знаёмца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)