зна́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зна́ны зна́ная зна́нае зна́ныя
Р. зна́нага зна́най
зна́нае		 зна́нага зна́ных
Д. зна́наму зна́най зна́наму зна́ным
В. зна́ны (неадуш.)
зна́нага (адуш.)		 зна́ную зна́нае зна́ныя (неадуш.)
зна́ных (адуш.)
Т. зна́ным зна́най
зна́наю		 зна́ным зна́нымі
М. зна́ным зна́най зна́ным зна́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зна́ны, -ая, -ае (разм.).

1. Вядомы, славуты.

З. ў краіне чалавек.

2. Знаёмы, пазнаны ў мінулым.

Знаныя дарогі.

|| наз. зна́насць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зна́ны разг.

1. зна́тный, изве́стный;

2. изве́стный, по́знанный в про́шлом;

~ныя даро́гі — изве́стные доро́ги

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зна́ны, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Вядомы, славуты, праслаўлены. Вось тут Жыў знаны Гедымін. Ну й будаваў. Сцяна — з вярсту Утоўшч. Панчанка.

2. Знаёмы, пазнаны ў мінулым. Знаны смак. Знаныя дарогі. □ Цяпер прымаеш знаны змалку свет з той прагнасцю, калі ўжо чуеш водар, якім крамяны патыхае цвет мясістага бульбоўніку з гарода. Русецкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зна́ны (знакаміты ў якой-н справе) ángesehen, námhaft

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ве́домый уст. вядо́мы, зна́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

słynny

славуты, вядомы, выдатны, знаны; слынны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

celebrated [ˈselɪbreɪtɪd] adj. до́бра вядо́мы, зна́ны; славу́ты, слы́нны; прасла́ўлены; усла́ўлены;

She is celebrated for her beauty. Яна праславілася сваёй прыгажосцю.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

спазна́ць, -зна́ю, -зна́еш, -зна́е; -зна́ны; зак.

1. што. Засвоіць, асэнсаваць з’явы рэчаіснасці, атрымаць уяўленне.

С. законы развіцця грамадства.

С. ісціну.

2. Набыць веды ў чым-н., пазнаць што-н.

С, як сканструяваны агрэгат.

3. і з дадан. Зазнаць, зведаць што-н. на ўласным вопыце, перажыць што-н.

С. нягоды і пакуты.

С, што такое вайна.

|| незак. спазнава́ць, -знаю́, -знае́ш, -знае́; -знаём, -знаяце́, -знаю́ць.

|| наз. спазнава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Тэро́р ‘запалохванне пагрозамі або забойствам’ (ТСБМ, Некр. і Байк.). Запазычаны рознымі шляхамі інтэрнацыяналізм, мяркуецца, знаны з XIV ст., франц. terreur з лац. terror ‘страх, жах; тэрор’, звязаны з лац. terrēre ‘палохаць’ (ЕСУМ, 5, 556; Арол, 4, 65).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)