змыва́ць гл. змыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

змыва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. змыва́ю змыва́ем
2-я ас. змыва́еш змыва́еце
3-я ас. змыва́е змыва́юць
Прошлы час
м. змыва́ў змыва́лі
ж. змыва́ла
н. змыва́ла
Загадны лад
2-я ас. змыва́й змыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час змыва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

змыва́ць несов., в разн. знач. смыва́ть; (удалять стиркой — ещё) сости́рывать; см. змыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да змыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змыва́ць

1. ábwaschen* vt, ábspülen vt;

змыва́ць га́ньбу die Schánde tílgen;

2. (зносіць вадой) fórtschwemmen vt, wégspülen vt;

◊

як вадо́й змы́ла wie wéggeblasen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

змыць, змы́ю, змы́еш, змы́е; змы́ты; зак., што.

1. Мыццём ліквідаваць, зняць.

З. з сябе пот.

З. сваю віну (перан.).

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Знесці (вадой, цячэннем).

Вада змыла бярвенне.

|| незак. змыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. змыў, змы́ву, м. (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

смыва́ть несов. змыва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змыць гл. змываць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

змыў, змыву, м.

Дзеянне паводле дзеясл. змываць — змыць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змыва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да змыцца.

2. Зал. да змываць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)