зму́ліць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зму́лю |
зму́лім |
| 2-я ас. |
зму́ліш |
зму́ліце |
| 3-я ас. |
зму́ліць |
зму́ляць |
| Прошлы час |
| м. |
зму́ліў |
зму́лілі |
| ж. |
зму́ліла |
| н. |
зму́ліла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зму́ль |
зму́льце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зму́ліўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зму́ліць сов., см. зму́ляць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зму́ляць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе і зму́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго-што.
Трэннем, частым дакрананнем пашкодзіць скураны покрыў на чым‑н. Змуляць нагу. Змуліць каня цесным хамутом.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зму́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да змуляць і змуліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)