змо́ва, -ы, мн. -ы, змоў, ж.

Тайнае пагадненне або ўгавор, дамоўленасць.

Злачынная з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

змо́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. змо́ва змо́вы
Р. змо́вы змо́ў
Д. змо́ве змо́вам
В. змо́ву змо́вы
Т. змо́вай
змо́ваю		 змо́вамі
М. змо́ве змо́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

змо́ва ж. (тайное соглашение) за́говор м.; сго́вор м.;

контррэвалюцы́йная з. — контрреволюцио́нный за́говор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змо́ва, ‑ы. ж.

Тайнае пагадненне некалькіх асоб аб сумесных дзеяннях супроць каго‑, чаго‑н. для дасягнення пэўных палітычных мэт. Насельніцтва пачало ўсё больш і больш пераконвацца, што гэта дума з’яўляецца новай змоваю буржуазіі і самаўладства. Колас. // Тайны ўгавор, дамоўленасць. [Наталля:] Дык гэта ж і ёсць змова дваіх супроць трэцяга. Прычым, гэты трэці — чэсны чалавек. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змо́ва ж Verschwörung f -, -en, Komplótt n -(e)s, -e;

тае́мная змо́ва gehéime Ábmachung;

у змо́ве з кім-н im Éinvernehmen mit j-m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

змова

Том: 13, старонка: 41.

img/13/13-041_0208_Змова.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Змо́ва ’тайны згавор’. Рус. уст. абл. смо́лва ’гутарка; угавор’, укр. змо́ва ’змова’, польск. zmowa ’тс’, славац. zmluva ’пагадненне’. Ст.-бел. змова (Александрыя), змовца (Гіст. лекс., 99). Прасл. дыял. sъml̥va — бяссуфіксны наз. ад дзеяслова sъ‑mъl‑ vjati з коранем mъlv‑ (гл. мова). Ст.-бел. змовца (XVII ст.) з польск. (Булыка, Запазыч., 123), хаця і суадносіцца са змова, якое можа быць і вынікам унутранага развіцця.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

«казанская змова»

т. 7, с. 414

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

conspiracy [kənˈspɪrəsi] n. змо́ва, загаво́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кампло́т, ‑у, М ‑лоце, м.

Змова супраць каго‑, чаго‑н.

[Фр. complot.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)